Vluchten of vechten

We hebben geen controles over alles

Stress, angst, ongemak of verdriet…

Je kunt geen muren bouwen die sterk genoeg zijn om je te beschermen. Op de momenten van pijn, angst of woede sta je voor de keus: je kunt je hart sluiten of diep in jezelf afdalen om je evenwicht, veerkracht en moed terug te vinden. 

Tegenwoordig is alles bespreekbaar geworden, behalve als het gaat om bijvoorbeeld angst, eenzaamheid, onzekerheid, verdriet, depressiviteit…Over fysieke pijn kunnen we nog wel spreken maar over innerlijke onrust is dat veel moeilijker.  Het zegt iets over de onmacht van onze samenleving om menselijke pijn een plaats te geven. Onze cultuur kent twee houdingen om met pijn om te gaan: vluchten (letterlijk of bijvoorbeeld in eten) of vechten (liever niet letterlijk, maar bijvoorbeeld als in “de koe bij de horens vatten”).

We ontvluchten al wat zwak en kwetsbaar is en drukken het weg (=vluchten). Of we worden actief, gaan aan onszelf werken en oplossingen zoeken (=vechten/groei). ‘Hoe’ ga ik er mee om en welke houding neem ik aan?

Beeld je het volgende in:

  • Je staat voor de kelderkast en opent de deur met een grote zwaai.
  • Je ziet allerlei fataal lekkers: chips, koekjes, gedroogde worst, dropjes, blikjes cola…
  • Wat doe je? Hoe reageer je?
  • Je stapt naar binnen en zegt in je hoofd: ”Ik zie jullie allemaal, maar ik neem jullie niet!”
  • Onmiddellijk verdwijnen de meeste lekkernijen van je netvlies. Toch blijven er nog enkele over.
  • De laatste fatale lekkernijen staan klaar en blijven aan je aandacht ‘trekken’.
  • Je zet jezelf schrap en zegt een affirmatie hardop: “Ik kan dit, ik wil dit en ik ga het gewoon doen!”
  • Nog even kijk je streng naar de overgebleven fatale lekkernijen, voordat ook deze verdwijnen. Op één na, de grootste verleiding van allemaal.
  • Het is net alsof dit het enige is wat je nog ziet.
  • Je doet een stap naar voren en zegt: “Dit is nu niet het moment voor jou, ik neem mijn yoghurtje met wat noten. Precies zoals ik van plan was.”
  • Je draait je om en doet de deur resoluut achter je dicht.
  • Het gevoel van onrust maakt plaats voor een fijn en voldaan gevoel van trots!
  • Trots op jezelf, omdat je jouw doel voor ogen hebt gehouden: een gezond gewicht! Weer een stapje dichterbij het uiteindelijke doel. J

Bedenk goed wat je gaat doen. Word het vluchten of vechten?