Daar sta ik dan in de supermarkt voor het schap ontbijtgranen. Starend naar de overdaad aan prachtige verpakkingen, zakken en pakken met allerhande kleuren en soms zelfs doorkijkvenstertjes. (Op zich natuurlijk niet verkeerd dat ik kan zien wat er daadwerkelijk in zo’n pak zit. Soms is dat namelijk erg weinig.) Cruesli, muesli, cornflakes, granola, havermout, volkoren, met en zonder (toegevoegde) suikers, met en zonder vruchten, met en zonder noten, met gedroogde yoghurtstukjes of cacao-nibs…
Wat ga ik kopen? (Besluiteloosheid is niet leuk als ik weinig tijd heb.) Ga ik voor de leukste verpakking, het lekkerste product, het gezondste ontbijt? Als ik voor gezond en lekker ga, dan kan ik een aantal opties meteen schrappen. Dit zijn bijvoorbeeld de gesuikerde producten als cornflakes en de crispy producten als cruesli. De havermout, pure muesli en volkoren ontbijtgranen zijn prima voor de gezondheid, dat weet ik. Maar er is nog zoveel meer. (Gelukkig heb ik nog maar kortgeleden gegeten, waardoor ik mijn keuze niet laat beïnvloeden door hongergevoel.)
Ik pak twee verpakkingen uit het schap die naar mijn mening voldoen aan wat ik belangrijk vind: gezond en lekker! Ik lees en vergelijk de etiketten aan de achterzijde van de verpakkingen en let daarbij op het aantal kcal, de hoeveelheid (toegevoegde) suikers en (verzadigde) vetten. Met die gegevens kan ik de knoop doorhakken en de voor mij beste keuze maken. Ontbijtgraanproducenten willen hun aanbod zo breed mogelijk maken. “Wist je dat veel mensen juist onrustig worden van een teveel aan keuzes? Ze raken gedemotiveerd en pakken dan vaak maar snel iets uit het schap.
Andere mensen blijven wikken en wegen en doen er alles aan om de beste optie te vinden. Ze blijven maar zoeken en zoeken. Uiteindelijk maken ze wel een keuze, maar dan nog twijfelen ze of dat wel de beste keuze was. Gevolg: ontevredenheid en soms een schuldgevoel als blijkt dat er toch nog een betere optie was.” Ga voor GOED IS GOED GENOEG en maak een keuze uit twee of drie producten.
