DE dochter van...

“Jullie eten thuis zeker alleen maar gezond?!” Dat is wat ik vaak te horen krijg als ik vertel dat mijn moeder voedingscoach is. Maar dat mijn moeder voedingscoach is, betekent niet dat ik thuis nooit een koekje krijg of dat we thuis nooit ‘ongezonde’ dingen eten.

 

Ik heb het zeg maar wel met de paplepel meegekregen, wat vitale voeding is. En ik vind het ook wel interessant, alle weetjes met betrekking tot gezonde en vitale voeding en de kennis en kunde waar mama zich mee bezighoudt. Ook ik lees etiketjes, niet omdat het moet, maar omdat dat heel leuk is om te doen. Mama gooit bij ons thuis niet met hoeveelheden kCal. Ze laat ons wel zien welke keuzes er zijn. De Vette Koffer en het Zoutboek bijvoorbeeld, twee dingen die mama gebruikt in haar cursussen om mensen bewust te maken, zijn geweldige gadgets. Zelf kook ik, net als mama, ook graag. Ik vind het leuk om nieuwe smaken te proeven en verzin ook wel eens een eigen receptje.

 

En ja, bij ons ligt standaard rauwkost op de tafel, zowel bij de lunch als het avondeten. En ja, ik eet ook sla op mijn boterham. Niet omdat het van mama moet, maar omdat het gewoon lekker is. En ook wij hebben “de beroemde lade” met van de mooie glimmende kraakzakjes. Dat mama hier niets van neemt, wil niet zeggen dat ik niets mag nemen. Ik neem een koekje mee naar school en kan enorm genieten van iets hartigs. Chips bijvoorbeeld.

 

Maar gek genoeg eten wij alleen chips op vrijdagavond. Het komt gewoon niet bij me op om op woensdagmiddag bijvoorbeeld een bakje chips te pakken. Ook dit doe ik niet, omdat het niet mag. De chips smaakt gewoon op vrijdagavond het aller, aller lekkerste. We zitten dan gezellig met z’n allen voor de tv. Flikken Maastricht en een bakje chips: dat is DE combinatie! En ik zal ik je eens iets verklappen. Er liggen bij ons dan maar liefst 4 à 5 zakken chips op tafel, allemaal verschillende soorten. Want iedereen heeft zijn eigen lievelingschips. De lievelingschips van mijn mama, die kennen jullie natuurlijk. Ik ga liever voor naturel chips van de Aldi. Die vind ik het aller, aller lekkerste. Als we allemaal ons bakje chips op hebben, gaan de bewaarclippen erop en verdwijnen de zakken weer in de “beroemde lade” tot de volgende vrijdag.

 

Dus, van de bewuste keuzes die mama maakt en het beroep dat ze heeft, heb ik geen “last”, ik geniet lekker mee. En ook ik maak mijn eigen keuzes.

 

Één nadeel is er wel. Mama maakt graag foto’s van gerechten die ze maakt. Moet je je voorstellen, we zitten dan allemaal aan tafel en wachten…… totdat mama het perfecte plaatje geschoten heeft. En ik kan je vertellen: ze is niet snel tevreden met het resultaat op de foto. Je kunt je voorstellen dat ik en de rest van ons gezin dan soms echt wel ongeduldig kunnen worden en gewoon lekker willen toe happen!