Wanneer je wilt afslanken komt er vaak een moment, dat je in een oude valkuil belandt. Dat je wat te snoepen pakt, een bitterbal of een wijntje neemt of iets anders wat niet zo gezond is. We weten allemaal dat deze fatale voedingsmiddelen niet goed voor ons zijn, en toch pak je het op dat moment. Vaak voel je je dan nog schuldig ook. Je had immers met jezelf afgesproken dat je helemaal op de gezonde toer zou gaan. En nu? Nu ben je teleurgesteld in jezelf omdat het je (weer) niet is gelukt van iets lekkers af te blijven. Soms gooi je dan ook nog de handdoek in de ring en stop je maar met je cursus omdat het voor jou (weer) niet gewerkt heeft. Zijn we dan echt zo zwak als we iets lekkers pakken? Is het niet normaal dat we ons niet aan een gezond eetpatroon kunnen houden? Hoe komt het dat de valkuil vroeg of laat op de loer ligt?
Het wel of niet slagen van het volgen van een gezond voedingspatroon is afhankelijk van vele factoren. Een van die factoren is zelfcontrole. Zelfcontrole is als een spier. Je kunt het trainen. Aan de andere kant zit er een grens aan de belasting die de spier aan kan. Op het moment dat je een aantal weken veel zelfcontrole hebt opgebruikt, wordt het moeilijker om hier een beroep op te doen, en kan het zijn dat de zelfcontrole op een keer hapert en je dus in een valkuil belandt. De boog kan dus niet altijd gespannen zijn. Wat een opluchting is het als je weet, dat je je niet schuldig hoeft te voelen wanneer je naar fatale voeding grijpt. Het kan iedereen dus overkomen, het is volkomen menselijk. Bij niemand is de zelfcontrole onuitputtelijk, iedereen kan in een valkuil belanden. Wat belangrijk is, is dat je na de terugval ‘de Regel van 3 en de 7 Afspraken’ weer oppakt. Verandering aanbrengen gaat nu eenmaal met “ups” en downs”.
Ilse Hermsen
